Στις περισσότερες χώρες του δυτικού κόσμου, η γυμναστική, από τις πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι
στη δημιουργία σωστής και πολύπλευρης...
προσωπικότητας ενός παιδιού.
Επιπλέον, ας φανταστούμε πόσο επίκαιρη φαντάζει αυτή η συζήτηση σήμερα, που ο τρόπος ζωής μας «σπρώχνει» προς την καθιστική ζωή και την αδράνεια, καθώς οι περισσότεροι επιλέγουν στις καθημερινές τους δράσεις την αποφυγή κάθε έντονης κινητικής δραστηριότητας. Έτσι, σήμερα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ όλοι μας να επανεκτιμήσουμε την αξία της σωματικής άσκησης και ακόμη πιο αναγκαίο να δημιουργήσουμε για τις επόμενες γενιές τις σωστές συνήθειες, αλλά και μία ουσιαστική γνώση για το πόσο χρήσιμο και αναγκαίο είναι αυτό που εμείς οι καθηγητές φυσικής αγωγής ονομάζουμε «διά βίου άσκηση».
Πιο συγκεκριμένα και ιδιαίτερα όσον αφορά τις προσχολικές ηλικίες και τα παιδιά του νηπιαγωγείου, είναι τελικά απαραίτητο να εξετάσουμε τον βασικό ρόλο που παίζει η γυμναστική σε αυτές τις ηλικίες και το πόσο πολύπλευρα βοηθάει ένα παιδί να δημιουργήσει μία σωστή κινητική βάση για μια ολόκληρη ζωή. Ένα παιδί που κάνει τα πρώτα του βήματα και προσπαθεί να γνωρίσει το σώμα του, να νιώσει άνετα με αυτό, αλλά και να μάθει πώς να το χρησιμοποιήσει σαν πεδίο έκφρασης της φαντασίας, αλλά και ολόκληρου του συναισθηματικού του κόσμου. Πόσο μάλλον για τα παιδιά ενός πολυπληθούς αστικού τοπίου, όπου η κίνηση και η άσκηση για αυτά είναι αναπόφευκτα περιορισμένη.
Για τον λόγο αυτό άλλωστε, το σχολείο (ο χώρος δηλαδή, που ένα παιδί περνάει ένα πολύ μεγάλο μέρος της ημέρας του) θα πρέπει να λογίζεται σαν ένας βασικός παράγοντας που μπορεί να δώσει σε κάθε παιδί τα κατάλληλα αναπτυξιακά ερεθίσματα για την ενίσχυση της φυσικής του δραστηριότητας, αλλά που μπορεί να το οδηγήσει με ασφάλεια στην καλύτερη κινητική ανάπτυξη του σώματός του. Προχωρώντας τη σκέψη μας ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να τονίσουμε ότι η ενίσχυση αυτών των βαθμίδων της εκπαίδευσης με καθηγητές Φυσικής Αγωγής κρίνεται κάτι παραπάνω από αναγκαία, αφού μόνο αυτοί έχουν την εξειδικευμένη γνώση και εμπειρία για να χρησιμοποιήσουν την κίνηση και την άσκηση, ως μέσο μιας πολύπλευρης ανάπτυξης και εκπαίδευσης του παιδιού. Μόνο αυτοί μπορούν να επιτύχουν το πιο άρτιο επιστημονικά αποτέλεσμα, αφού διαθέτουν ειδικές γνώσεις από τα διάφορα επιστημονικά πεδία που απαιτούνται για ένα ασφαλές κινητικό πλαίσιο μέσα στο οποίο τα παιδιά θα αναπτύξουν όλες τις κινητικές και ψυχοσυναισθηματικές τους δεξιότητες, με ασφάλεια και προσοχή.
Στο σημείο αυτό και κλείνοντας το άρθρο μας σχετικά με τη σημασία του να υπάρχουν καθηγητές φυσικής αγωγής σε κάθε νηπιαγωγείο, θα ήταν σωστό να σταθούμε σε ένα βασικό γνώρισμα των παιδιών σε αυτές τις ηλικίες που δεν είναι άλλο από την τάση και τη διάθεση που έχουν να παίζουν και να ανακαλύπτουν μόνα τους, μέσα από το παιχνίδι. Προς αυτή την κατεύθυνση λοιπόν, ένα σωστό κινητικό μοντέλο ασκήσεων θα προσπαθεί να εντάξει τα παιδιά, να τους δώσει κεντρικούς και ζωτικούς ρόλους μέσα σε κάθε άσκηση και φυσικά, να διαθέτει την παιγνιώδη μορφή που θα κάνει το κάθε παιδί να την εκτελεί με όρεξη και κέφι. Να νιώθει ότι το ίδιο ανακαλύπτει την άσκηση βήμα-βήμα και τελικά, να νιώσει αυτό το μοναδικό αίσθημα της ολοκλήρωσης που μόνο ο αθλητισμός μπορεί να μας δώσει. Αυτό το αίσθημα που τελικά, θα χαρίσει στο κάθε παιδί την αγάπη και τον σεβασμό προς τον αθλητισμό και φυσικά τη «διά βίου» άσκηση.
Tο κουκλοθέατρο είναι ένα είδος θεάτρου, όπου άψυχα αντικείμενα και κούκλες αποκτούν ζωή και μας μεταφέρουν σε κόσμους φανταστικούς ή σε ιστορίες από την καθημερινή ζωή. ...
Είναι μια τέχνη μοναδική, γιατί σε αυτήν ενυπάρχουν η τέχνη του θεάτρου, των εικαστικών, της μουσικής και της λογοτεχνίας.
Πριν από 3.000 χρόνια, εμφανίστηκαν οι πρώτοι κουκλοπαίχτες στην αρχαία Ελλάδα, στην Αίγυπτο, στην Ινδία, στην Άπω Ανατολή και σ' όλο τον κόσμο. Στην αρχή, οι κούκλες ήταν αγαλματάκια κινούμενα που χρησιμοποιούνταν για θρησκευτικές τελετές. Αργότερα, κατασκευάστηκαν μικρές φιγούρες από κερί και ξύλο με λεπτά σχοινιά. Με το πέρασμα των χρόνων και μέχρι τις μέρες μας, δημιουργήθηκαν κούκλες μαριονέτες, μαρότες, γαντόκουκλες και κούκλες από τα πιο ευφάνταστα υλικά!
Το κουκλοθέατρο είναι ένα σπουδαίο εργαλείο για την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία των παιδιών. Όχι μόνο γιατί οι τέχνες παίζουν σημαντικό ρόλο στην πολιτισμική και γενική εκπαίδευση τους, αλλά και γιατί βοηθά στην ποικιλόμορφη ανάπτυξη της νοημοσύνης.
Με την ενεργή συμμετοχή στο κουκλοθέατρο, τα παιδιά χρησιμοποιούν πλήθος υλικών και τη φαντασία τους για να κατασκευάσουν τις κούκλες τους, αναπτύσσοντας τη λεπτή κινητικότητά τους και την ανάγκη για πειραματισμό.
Με τις δικές τους μοναδικές παραστάσεις που δημιουργούν, αναπτύσσουν την αφηγηματική και γλωσσική τους ικανότητα, την ανάπτυξη λόγου, τη γνωστική ικανότητα, τη μνήμη, καθώς και την κοινωνική και συναισθηματική τους έκφραση.
Οι ιδιαίτερες συνθήκες της πανδημίας μετέφεραν το μάθημά μας από την τάξη στις οθόνες του υπολογιστή. Χωρίς να χάσουμε τη διάθεση και το κέφι μας, επινοούμε διαρκώς καινούργιους τρόπους ώστε να δουλέψουμε ομαδικά, να συμμετέχουμε ενεργά, να επικοινωνήσουμε και να διασκεδάσουμε.